Urodził się 8 listopada 1890 w Strzemieszycach Małych. Jako student politechniki w 1914 roku wstąpił do Legionów, gdzie służył w 3 pułku piechoty, następnie w 2 pułku ułanów, w ramach którego wziął udział w słynnej szarży pod Rokitną (15 czerwca 1915). Swoim pseudonimem nawiązywał do postaci Samuela Oskierki, pułkownika wojsk królewskich z czasów Potopu. Całe swoje życie poświęcił służbie w Wojsku Polskim, dochodząc aż do stopnia majora. Walczył na Śląsku Cieszyńśkim oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. Pełnił obowiązki m.in. dowódcy batalionu oraz szefa sztabu brygady Korpusu Ochrony Pogranicza „Baranowicze”. Odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości i Złotym Krzyżem Zasługi. Wskutek gruźlicy zwolniony ze służby, zmarł 17 marca 1937 w Olkuszu, gdzie został pochowany.